Биздин баштан нелер гана өтпөгөн,
Сезимиңде жаш жүрөгүң өрттөнгөн.
Айтайын деп дарманың жок айтышка,
Башты салып кайра артка барышка.
Биздин баштан нелер гана өтпөгөн,
Сезимдерге нелер гана чөкпөгөн.
«Жылуу кийин! Жолдор узак!»- дешчү эле,
Кыйын күндө апаң жапкан нанды эсте!
Кайырма:
Сен кайгырба «көңүл калды» деп,
«Өмүр жарды» деп, садага.
Сага арналган ар бир күнүңдү теңебегин санаага!
Кантсе да жашоо — белек!
Таарынбагын, тагдыр өзү тараза,
Таарынганда айтчы, жаным, не пайда?
Бул күн өтүп, нечен күндөр таң атар,
Өзүңдү өзүң кечире бил, садагам!
Кайырма:
