Алтынай Нарбаева.
 Слушать песни исполнителя и скачать онлайн

Сөзү : Кубанычбек Бакиевдики Обону : Э.Кайымовдуку Из калтыр бул дүйнөдө, ансыз да өмүр кыска, Атыңды айтып урпак, иштериң болсун нуска. Из калтыр бул дүйнөдө, жакшылык ишиң менен, Акындар ыр жазышсын, канаттуу сезим менен. Из калтыр бул дүйнөдө, акыйкат сөзүң менен, Эч качан ушак айтпа, көрбөсөң көзүң менен. Из калтыр бул дүйнөдө, боорукер сезим менен, Көңүлдү калтырбайлы, баары өтөт бул дүйнөдөн. Артыңда из калтыргын, ак эмгек кызмат менен, Унутпай элиң жүрсүн, кетсең да бул дүйнөдөн. Из калтыр бул дүйнөдө, атанын уулу деген, Ашыкча мүлк жыйнаба, ал кетпейт өзүң менен. Из калтыр бул дүйнөдө, боорукер сезим менен, Көңүлдү калтырбайлы, баары өтөт бул дүйнөдөн. Ашыкча мүлк жыйнаба, ал кетпейт өзүң менен.

Саматып издээриң болгон жакшы, Сагынган кучагың толгон жакшы. Бактысыз турмушка басынганча, Баалаган жанга жар болгон жакшы. Кайырма: Жакшылык бактыга жетелетет, Жаштыка өмүрдү тетеп өтөт. Жакшыдан жан-дүйнөм азыктанып, Кусалуу көңүлдү көкөлөтөт. Кусалуу көңүлдү, армандуу өмүрдү көкөлөтөт. Сүйдүрүп издериң болгон жакшы, Сүйүүнүн суугуна тоңгон жакшы. Сүйбөгөн бирөөгө кор болгончо, Жакшыга жанашкан жолдор жакшы. Кайырма: Жакшылык бактыга жетелетет, Жаштыка өмүрдү тетеп өтөт. Жакшыдан жан-дүйнөм азыктанып, Кусалуу көңүлдү көкөлөтөт. Кусалуу көңүлдү, армандуу өмүрдү көкөлөтөт. Сырдашып бир жүргөн достор жакшы, Сыйлашып кармашкан колдор жакшы. Билбеске бирикпей кор болгончо, Билгендин бийиги болгон жакшы. Кайырма: Жакшылык бактыга жетелетет, Жаштыка өмүрдү тетеп өтөт. Жакшыдан жан-дүйнөм азыктанып, Кусалуу көңүлдү көкөлөтөт. Кусалуу көңүлдү армандуу өмүрдү көкөлөтөт.

Андан бери жылдар алмашты, Кара чачты бубак кар басты. Сүрсө дагы мезгил мезгилди, Эстен кетпейт сүйүүм алгачкы. Күн чартылдап, булут түнөрүп, Үнсүз турдук сөздөр түгөнүп. Терс бурулдум көздөн жаш ыргып, Дегениңде «кош бол, түбөлүк». Жаштык оргуп нурлуу жүзүңдөн, Эрдиң таттуу ширин жүзүмдөн. Аралыктын баарын багынтып, Ар күн сайын көрөм түшүмдөн. Самайм бирге жүргөн күнүмдү, Уксам деймин назик үнүңдү. Сууйт колуң сурайм сунбагын, Эми мага кызыл гүлүңдү.

Ошол кеч эсте калды күзүңдөгү, Көргөндөн үмүтүм эч үзүлбөдү. Жүрөктү жүзгө бөлүп кетти окшойт, Жылдыздай уячалар жүзүңдөгү. Кайырма: Сиз мага ушунчалык жагасыз да, Көктөгү жылдыздардай жанасыз да Экөөбүз бир болбойбуз аттиң дүйнө, Жүрөктө арман болуп каласыз да. Жүргөндө жадап турмуш бардыгынан, Таберик болдуң окшойт тагдырымдан. Ээрчишип аалам кезип кетким келди, Аргасыз калдым жердин, аргасыз калдым жердин тардыгынан. Маңдайга ушундайды жазган окшойт, Көздөрүңүз күлүп турса сезим козгойт. Экөөбүз баратабыз эки жолдо, А менин жүрөгүмдө сүйүү боздойт.

Жолуңду тосуп жүрөм Колумду созуп жүрөм Жалжалым жүрөгүңө Жүрөктү кошуп жүрөм Жароокер жүрөгүңө Жүрөктү кошуп жүрөм Жанымда бир болууга Айламды таппай жүрөгөм Жактырып сүйүп жүрөм Жабыгып күйүп жүрөм Жообу жок калган сөздү Жүрөктө түйүп жүрөм Жан биргем бир өзүңө Жан дүйнөм түздөп жүрөм Арзыган сүйүү сөзү Дагы эле күтүп жүрөм Өмүрдү кесип жүрөм Мөзөктү эзип жүрөм Өзгөчө күнөөлүүдөй Өзүмдү сезип жүрөм Өзүндү сүйгөнүмө Күнөөлүү болуп жүрөм

Бул турмуш дарак тура мөмөлөгөн, Мөмөсүн эсиргендер тебелеген. Мен сени жандап жүргөм жашыл жолдо, «Бөлүнбөй кете берет» деген элем. Бул турмуш деңиз тура кемибеген, Жакшылык-жамандыгын ченебеген. Тымызын кош айтышып жаткан кезде, «Мен сени унутам го» деген элем. Көрсө, сен катар басып койбоптурсуң, Бүтүндөй өмүрүңдү ойноптурсуң. Жүрөктө балалыгым кандай калса, Сен дагы дал ошондой орноптурсуң. Жүрөктө дал ошондой, Сезимде дал ошондой, Жүрөктө дал ошондой орноптурсуң.

Тентек элем, тилин албай апамдын Ошол кезди эстегенде, капамын ээй. Эмне мынча балалыгым тез кеттиң Апакебай көздөн учат карааның. Апаке, апаке колумдан келбейт Колумдан келсе, жыйырма жашты Берээр элем мен сага.. Бакыт балкып бакта гүлү жайнаган Балалыкка булбул кушу сайраган. Баргым келет, калгым келет апакем Балтыр бешик бала болуп кайрадан. Апаке, апаке колумдан келбейт Колумдан келсе, жыйырма жашты Берээр элем мен сага.. Ар ар кимдин аман болсун апасы Апа жокто таттуу алма апачуу ээй. Ойлой берем, отурсам да, турсам да Көңүлүндө болбосо экен капасы. Апаке, апаке колумдан келбейт Колумдан келсе, жыйырма жашты Берээр элем мен сага..

Алыстан бир сен үчүн келгенимди, Сыр кылып кызыл гүлдү бергенимди, Сен билген жоксуң. Ичимден сүйөмүн деп айтканымды, Үшкүрүп үйгө амалсыз кайтканымды, Сен билген жоксуң. Атыңды ак баракка жазганымды, Анардай кызыл өңдөн азганымды, Сен билген жоксуң. Үйүңдү жалжал карап күткөнүмдү, Көзүмдөн ысык жашты төккөнүмдү, Сен билген жоксуң. Түшүмдө сени менен жүргөнүмдү, Эзилип эркин ойноп- күлгөнүмдү, Сен билген жоксуң.

Жамгыр төктү эч басылбай, Биз келаттык көл-шал болуп. Жол кароого көз ачырбай, Бет алдыман шамал согуп. Кайырма: Күн күркүрөп жамгыр төктү. Ошол күнүм кайда кетти? Жаштыгымдай же кечээги, Кайрылбай кетеби? Жамгыр төктү, эске түштүң, Алыс калган жаштыгымдай. Сагындырып, жүрөктү эзип, Колдон учкан ак куумдай. Кайырма: Жылдар учат канаттуудай, Жамгыр төгөт эч басылбай. Жамгырлардай эскирербиз, Тунгуч сүйүү унутулбай.

Күтпөчү сагынарым, сагынарым, Саргарып калар бекер ак ыраңың. Жайнаган элик көзүң сумсайбасын, Жароокер мен өзүңдү сагынамын. Келип кал дүйнө-жүзүн жарык кылып, Шоолаңды, нуруңду эч аябастан. Өзүңсүз мен кеттим муздай сынып, Өзүңсүз жылдызы жок, бүркөк асман. Маанилүү сен бар үчүн жарыкчылык, Маанилүү ырдоо жана күтүү жетпей Тагдырым берет жыргал зарыктырып, Жашаймын махабаттан үмүт үзбөй.

Ким келип сурайт чарчаган ушул конулду Ким кепип уулайт жалгыздап откон омурду Бугун бир суусуз арыктан аттай берерде Кун тийип туруп козумдон жамгыр тогулду Кайырма: Ылайды кечип дайрадан барып суу алдым Ыйлагым келди дайрадан коруп озумду Тугойум издеп туболук очпос чырактуу Туркундон жанда агызып ийдим омурду Дарманым алып далыман соккон шамалдар Дайынын бербей созулуп кетти кусалык Коп ирем жолдор которуп суусун бараткан Жолдошу жакшы аялды коруп мунайдын. Кайырма: Ылайды кечип дайрадан барып суу алдым Ыйлагым келди дайрадан коруп озумду Тугойум издеп туболук очпос чырактуу Туркундон жанда агызып ийдим омурду. Кундорду кечип нурлары суйкум тогулгон Кутконум дедин кааранды жолдо корунгон Ай жанып отор айнегим тонуп чилдеде Жотолуп турам жолонуп озум озумө. Кайырма: Ылайды кечип дайрадан барып суу алдым Ыйлагым келди дайрадан коруп озумду Тугойум издеп туболук очпос чырактуу Туркундон жанда агызып ийдим омурду.

Атар таңым, кубанычым, үйдө кутум, Асыл жарым, ардагым, бакыт кушум. Өмүр бою жаркырап жанымда жүр, Өзүң барда мен үчүн дүйнө бүтүн. Кайырма: Сапарлашым, түгөйүм, сагынарым, Сүйгөн жарым, эрмегим, жалынарым. Мен карыйын түйшүгүң тартып жүрүп, Сен карыба, жан биргем, кагылайын. Бир өмүргө өзгөрбөс арчадайым, Бийиктеги жылдызым, бак-таалайым. Алдымда жүр жетелеп максаттарга, А мен болсо артыңдан акмалайын. Кайырма: Кудай кошкон жандоочум, сүйдүрөрүм, Угуп турчу, чынымды билдирейин. Сенин барың суранып Жараткандан, Сени менен түбөлүк бир жүрөйүн. Кайырма:

Оо, турмуш мыйзамыңа каныктырдың Жолумду жабык кылдык, жарык кылдың Дардаңдап боз жар күттүм деген менен Дагы эле жалгыз бойдон калыптырмын Багыты жок жарты кайык Баратам турмуш жүгүн артып алып. Жашоону ким бар дейсиң түшүндүргөн Жалгыздык жанга батып үшүп жүрөм Жан дүйнөм жылуулукка муктаж болуп Мээримди мен өзүңдөн күтүп жүрөм. Багыты жок жарты кайык Баратам турмуш жүгүн артып алып. Аттиң ай көңүлдү эзет жан арманым Ар дайым мээрим издеп карайладым Күнүнө күмүш таптым, бирок аттиң, Көксөгөн жылуулуку таба албадым. Багыты жок жарты кайык Баратам турмуш жүгүн артып алып. Карытып пайдасы жок ай-жылдарды, Калдактап кайран өмүр калбырланды. Каалгыйт айланамда бопбоз туман, Көк деңиз, жарты кайык алдымдагы. Багыты жок жарты кайык, Баратам турмуш жүгүн артып алып.

Неден жаздым, неден жаңылдым, Не себептен мага таарындың? Жылдыз жүзүң көзгө элестеп, Жылаажындай күлкүң сагындым. Куса болуп жездей саргарып, Күйүтүмдөн чексиз багындым. Сага арнап сүйүү ырларын, Сага айтам жүрөк сырларын. Сен жөнүндө бүтпөс ыр жазам, Сага айтам тунук сырларым. Махабаттын кезип сапарын, Махабаттын ачкам кырларын. Табийгат да сенсиз суз тартып, Аянычтуу дайра муңканып. Суу боюнда өскөн камыштар Шуудурашат үнсүз сумсайып. Кайда кеттиң, кайда жүрөсүң, Жүрөк сүйгөн менин түгөйүм? Кайда кеттиң, кайда кеттиң…?

Үмүтүм үзүлбөй үшкүрөм түңүлбөй Сөз калды айтылбай Сыр бойдон ачылбай Сага айтпадым Сагынып саргайдым Ойлорум чаржайыт Жүрөктө жүргөнүң сезбедиң Сен дайым Сага айтпадым Мен сени издесем Билдирбей тиктесем Мейли сен билбесең Мейли сен күтпөсөң Сага айтпадым Келбейсиң жарк этип Толкундай шарп этип Күтмөкмүн өзүңдү Чоң бакыт бар сезим Сага айтпадым Таң болуп атасың Күн болуп батасың Сен мага бийиксиң Сен мага тазасың Сага айтпадым Арзуумду сыр кылат Тигилсем кылгырат Купуя сезимден куткарчы мени аяп Сага айтпадым

Менденби же сенденби, кимибизден? Сезимдер өчүп барат дилибизден. Адашып, атаганат, баратабыз, Арзышып араң тапкан сүйүүбүздөн. Кайран кез, кандай сонун убак эле, Сезимде эңсөө туруп турар эле. Сагынып, самап келсем сапарымдан, Саамайың саамал кымыз сыңар эле. Башатын махабаттын чандың беле? Байкабай капа кылып алдың беле? Болбосо жаш селкиге менден артык, Бой салып, ашык болуп калдың беле? Көңүлдүн муз төрүнө бара электе, Көздөн жаш көл-шал болуп ага электе. Жаркыным, суу куя көр сезимдерге Тамыры такыр кургап кала электе.

Шамалдуу уйгу-туйгу күз түнүндө Кыйналам уктай албай, чоочун үйдө Шуулдап теректери шоокум салат Көрүнүп терезеден тоо түбүндө. Жабыла жалбырактар үн чыгарып Күйүттүү жаны тынбай, күү чыгарып. Качырып уйку бушун «шуу», «шуу» этет Көңүлдүн шуу, шуу этет тынчын алып. Терегим шуулдаба, теректерим Эсиме шуулдасаң келет менин. Өчүңкү өткөн күндүн элестери Өкүттү өмүрүмдүн белестери. Кайырма: Шуулдаба терегим, теректерим Шуулдасаң, ыйлагым келет менин Шуулдасаң, ыйлагым келет менин Келет менин. Кысылган тоо койнуна кыштагымда Түз өңдүн там-ташы бар, төш жагында. Шуулдап миң түр терек тураар эле Атакем тигип койгон, жаш чагында. Бактылуу оо, ал кезде бир баламын Көпөлөк, оюн-күлкү улагамын. Байкабай уктаганым калаар эле Теректин угуп жатып шуулаганын. Бирге өскөн каргадайдан моюндашып Кадыркеч агам экөөбүз коюндашып. Теректер уктап жатсак,ойготчу эле Жел менен желбирттеген, шыбырлашып. Капыстан аскар -тоодой атам ооруп Дартынан айыкпаган таза болуп. Теректер ошондо да ээй, шуудураган Жаткандай кошо кайтып созолонуп. Теректер ошондо да ээй, шуудураган Жаткандай кошо кайтып созолонуп. Кайырма: Шуулдаба терегим, теректерим Шуулдасаң, ыйлагым келет менин Шуулдасаң, ыйлагым келет менин Келет менин. Бул өмүр өтүп барат зуулдаган Зуулдап өтүп барат, улуу заман. А силер жатасыңар, кайрандарым Туйбастан терек муңун шуулдаган. А силер жатасыңар, кайрандарым Туйбастан терек муңун шуулдаган. Кадексиз болсо дагы ээй бир өлүшүм Кай күнү өмүрүмдүн түгөнүшүн Капарга албай жүрөм, кайрандарым Эшитип терек күүсүн силер үчүн. Жүрөмүн өлбөчүдөй кайрандарым Эшитип терек күүсүн силер үчүн. Кайырма: Шуулдаба терегим, теректерим Шуулдасаң, ыйлагым келет менин Шуулдасаң, ыйлагым келет менин Келет менин.

Биз төрөлгөн ошол үй базар болуп, Турчу эле го өзгөчө шаңга толуп. Азыр кайда бир тууган, асылдарым, Жүрөм баарың сагынып, куса болуп. Кайырма: Бир тууганым, таянар асылдарым, Аска-зоодой бел болор жакындарым. Карааныңар дем болот кайда жүрсөм, Амандыгың тилеймин баарыңардын. Биз чоңоюп, балалык артта калып, Ар кимибиз ар тарапка багыт алып. Азыр ата-эне болуп калгансыңар, Асыл жарлуу үй-бүлөдөн бакыт табып. Кайырма: Күндөр улам зымырап өтүп барат, Жүрөгүмдү сагыныч бөлүп-жарат. Сезимимди кусалык ээлеп алып, Жолугушар кезди күтүп жүрөм самап. Кайырма: Амандыгың тилеймин кымбаттарым.

Аппапак бадырак алча гүлүм Ачыпсын ажарын жаздын бүгүн. Аңкыган жытына мас болуп мен Ансайын жыттаймын сенин гүлүң. Аңкыган жытына мас болуп мен Ансайын жыттаймын сенин гүлүң. Арылаар ызылдайт, учуп конуп Бадырак гүлүмдүн балып соруп. Балкытып сүйүүгө мас кылыпсың Булбулдар сайрашат үнүн созуп. Балкытып сүйүүгө мас кылыпсың Булбулдар сайрашат үнүн созуп. Асманда айдагы нурун төгүп Ашыгат аппапак гүлүн өбүп Атыр жел аймалап ак Жүзүңдөн Аңкыйт го айланаң, жытың болуп Атыр жел аймалап ак Жүзүңдөн Аңкыйт го айланаң, жытың болуп Бах чиркин, баягы алча багым Балкытчы сүйүүгө кайра дагын. Бал татым балалык сүйүүлөр ай, Бактылуу жаштыгым күндөрүм ай. Бах чиркин, баягы сүйүү жазым Ырдалып бүтпөгөн алчы багым. Бах чиркин баягы сүйүү жазым Ырдалып бүтпөгөн алчы багым.

Жалгызым деп жандай көрүп Жалооруп сүйсөң түгөйүм. Жайнап турган жамалыңан Махабаттын тапсам гүлдөрүн. Гүл жыттанган сүйүү жолдору Күйөт арман менен өтпөсө ооу. Күйүп турган сезим түбөлүк Күндөй болуп такыр өчпөсө ооу. Кайырма: Тагдырлашым таалай бакытым Табышкандар болот ашык жан. Таттуу өмүр сүрүп кош жүрөк Тамшанышса чексиз ашыктан. Ашыгым деп арнап турсам Ар убак жакшы сөздөрүм ооу. Арзышкандар ак канатчан Ак куулардай көрсө өздөрүн ооу. Гүл жыттанган ошол күндөрүм Күйүп, бирок такыр өчпөсө. Күмүш күлкүң күндө жаңырып Гүл өмүрүм такыр бүтпөсө. Кайырма: Тагдырлашым, таалай бакытым Табышкандар болот ашык жан. Таттуу өмүр сүрүп, кош жүрөк Тамшанышса чексиз ашыктан.

Адамга биринчи өмүр керек, Экинчи адамга көңүл керек. Кем-карчын ойлоочу, Кыйналсаң колдоочу, Өмүрлүк жарың керек. Өзүңдү тандаган, Өмүрүн арнаган, Түбөлүк жарың керек. Адамга биринчи өмүр керек, Экинчи адамга көңүл керек. Отуңду жакканга, Оорутпай бакканга, Атага бала керек. Урпагын улаарга, Арка бел тутаарга, Атага бала керек. Адамга биринчи өмүр керек, Экинчи адамга көңүл керек. Ысык чай куйганга, Ийилип сунганга, Энеге келин керек. Казаның жакканга, Өз ордуң басканга, Энеге келин керек. Адамга биринчи өмүр керек, Экинчи адамга көңүл керек. Энем деп келгенге, Сырдашып кеткенге, Кыздарга төркүн керек. Кыйшайсаң таяган, Кыйналсаң аяган, Кыздарга төркүн керек. Адамга биринчи өмүр керек, Экинчи адамга көңүл керек. Кайгыңды бөлгөнгө, Кубанычың көргөнгө, Кыйышпас достор керек. Намыска бек болгон, Эл үчүн чеп болгон, Кыйышпас достор керек. Адамга биринчи өмүр керек, Экинчи адамга көңүл керек. Миң жылдык кырды ашкан, Сындашпай сыйлашкан, Данакер куда керек. Баш кошкон теңдерге, Батасын бергенге, Данакер куда керек. Мага да ошол керек… Сизге да ошол керек… Адамга ошол керек…

Ошол күнү кош айтыштык унчукпай, Алыстадың карааныңды көрсөтпөй. Толкуп-ташып кала бердим ага албай, Из калтырып, соолуп калган өзөндөй. Көрбөй калсам сагынам деп жазганың, Жалган беле сүйөм деген каттарың? Бүт өмүрдү ойрон кылып кеттиң го, Көлгө айланды көздөн аккан жаштарым. Өмүрүмдүн сенсиз аккан дайрасы, Элестетет соолуп калган булакты. Ойлобопмун муң-зар менен күтөм деп, Эстен кеткис жаштык-жалын куракты. Жан дүйнөмдү козгоп жүргөн сөздөрүң, Билбептирмин баары жалган экенин. Кайгы-муңду тартуу кылып өзүмө, Билбей калдым кимди ээрчип кеткениң.

Менин балам болуп караан Бакытымды толуктаган Эзилемин чебеленем Кадам коюп басам десең Жаным балам тилеп алгам Сурап алгам жараткандан Баскан жолуң ак болсун деп Алкап сурайм жараткандан Таң аткандан Карегимсиң көзүмдөгү Данегимсиң өмүрдөгү Медеримсиң эрмегимсиң Мээрим толгон көңүлдөгү Жакшылардын сабында бол Чарпым жазаар жайдарым бол Ата-энем элим деген Дилгир зирээк тирегим бол

Сынасам көңүлүмө толосуңбу? Сылык сүйлөп, сыпаа күлүп коёсуңбу? Сени айтып курбуларга мен мактансам, Сыймыктанар адамым болосуңбу? Кызыксам көңүлүмө толосуңбу? Кыйгач карап, кытмыр күлүп коёсуңбу? Кыйынчылык башка түшүп турган кезде, Кыр көрсөтчү курдашым болосуңбу? Жактырсам көңүлүмө толосуңбу? Жайкап сүйлөп, жайнап күлүп коёсуңбу? Жамандык башка түшүп турган кезде, Жардам берер адамым болосуңбу? Тандасам көңүлүмө толосуңбу? Так сүйлөп, тамашалап коёсуңбу? Тайгак кечүү, тар жолдон тайгалансам, Тагдырлаш күйөрманым болосуңбу? Ардактасам көңүлүмө толосуңбу? Аяр карап, алдап күлүп коёсуңбу? Акылымдан адашып турган кезде, Акылдашчу адамым болосуңбу? Жолуксам көңүлүмө толосуңбу? Жоодур карап, жообун айтпай коёсуңбу? Жол таппай баш айланып турган кезде, Жол көрсөтчү жолдошум болосуңбу?

Кат жазчы мага, Бир келген биздин өмүрдө. Дил бурак арнап, Токтонуп калган көңүлгө. Мен күлсөм, күлүп, Кайгырсам, кошо кайгырган. Мен өчпөй, өчпөс, Бир жарык жылдыз жөнүндө. Кайырма: Кат жазчы мага, Билдирип аман барыңды, Адамдар курчап, агылган жолдо жалгызмын. Ак желек тагып, Ар күнү сагынч жөнөткөн, Айнектей тунук сүйүүнү кайда калтырдың? Айнектей тунук сүйүүнү кайда калтырдың? Кат жазчы мага, Недендир абдан кусамын. Канча жыл өттү, А сенден дарек укпадым. Канча бир түндөр, Кабарың бербей койду деп Таарынып жатып, Сагынып жатып, уктадым. Кайырма: Кат жазчы мага, Жолукпа, бирок билүүлүк. Кат менен келсе кабарың – ошол сүйүнүч. Катыңды жыттап, “Жарк” этип жайнап алармын, Өзүңсүз жылдар өтүштү мени үшүтүп. Өзүңсүз жылдар өтүштү мени үшүтүп. Кат жазчы мага, Кусадар күндөн ал сурап, Кут болуп катың, жанымда жүрсүн ар убак. Жообумду жазам, Жөнөтчү дагы жаңы кат, Сезимдер үчүн, көңүлдөр үчүн жаркырап. Сезимдер үчүн, көңүлдөр үчүн жаркырап. Кат жазчы мага

Күндөрү өтпөй кыштын, Сагындым жаздын жытын. Санааркап басып жүрөм, Сайрашын күтүп куштун. Кайырма: Агарган ак булуттар, Жашоого жамгыр сунаар. Сагындым жазым сени, Кабар бер жаштыгымдан. Жаштыгым кайрып берчи, Ак сүйүүм ала келчи, Жазым менин… Эңседим жазым сени, Эңседим назым сени. Көктөмүм көрүнчү эми, Көңүлүм үшүп кетти. Кайырма: Жаңы жаз бактым болчу, Күн күлүп айым толчу. Жанымды келээр жазым, Жан сүйөөр жанга кошчу. Кайырма:

Жанашып жакшы тилге Жарашып калдым сизге. Жолукпа деген кезде Жолду таап жетем сизге. Жеңилем сен дегнде Жан биргем билбейм дебе. Катылган ал түйүндө Каласың сезимдерде. Кайырма: Гүлүм ай, гүлүм, гүлүм Тун сүйүүм тартуулайын. Сиз деген сезимимди Жашырып үн катайын. Сүйүүм ай, сүйүүм, сүйүүм Жүрөгүм сага арнайын. Сен деген сезимимди Ачпастан бек сактайын. Күттүрбөй күз да келди Кантейин жетпейм эми. Өкүнбөйм жашайм деген Бактыңды тилейм эми. Сезимдин сересине Күз келет билесиңби. Антип сиз эзбеңизчи Жаз бизден кетпесинчи. Кайырма:

Ай чыгарын күтүшкөн күндөрүбүз, Тандап терген татына гүлдөрүбүз. Сен мага деп, мен сага сунар элем, Өмүр бою үзүлбөй күдөрүбүз. Кайырма: Жашоо-турмуш өзгөрүлөт турбайбы, Жаштыгымда ойлобопмун мындайды. Эскерели өткөн күндү санаалап, Эстеликке эскеришер күн калды. Ай асманда жылмайып турар эле, Мээрим төгүп жакындык сураар эле. Түбөлүккө бир болуп жүргүлө деп, Асыл кебин кулакка куяр эле. Кайырма: Ай чыгарын күтүшкөн күндөр калды, Тандап терген татына гүлдөр дагы. Сезимдеги сакталган ал күндөрүм, Көрүнбөй ал күндөрүм артта калды. Кайырма:

Эл ичинен озгөчөм ашык болуп Эске түшсөң мөлтүрөйм жашык болуп Бакыт издеп өзүңдү эңсеп келем Бала кезден жолуккан жашыл жоолук Кайырма: Эй жашыл жоолук Бала кезден жолуккан жашыл жоолук Жүрөгүмдү сага деп арнап коюп Жүрөмүн өзүм өзүмдү алдап коюп Жалындаган от болуп күйүп жанып Жүрөгүмдү сезбедиң жашыл жоолук Жазым жайым шуулдайт кайык болуп Жүрөмүн жалгыз бук болуп жашык болуп Жок дегенде жөн гана көңүл улап Жарк деп күлүп койсоңчу жашыл жоолук Кайгы тартам сен жоксуң алсыз болуп Калат дүйнө сезилбей жансыз болуп Карегиңден нур жанган жүрөгүмдү Кантып сага келатам жашыл жоолук